اندر احوالات برخی از ما: دقت کنیم چی را برای چی آتش می زنیم!

غافل از آنکه چیزهایی که از دست می هند (همچون: اخلاق خوش، روحیه، اعصاب آرام، آرامش، شادابی، سلامت جسم و روح و... ) بسیار با ارزشتر از چیزی است که شاید در اثر عصبانیت و درگیری با دیگران به دست آید. به قول بزرگی، عصبانیت یعنی تنبیه خود به خاطر اشتباه دیگران!

آورده اند که فردی هنگام راه رفتن پایش به سکه ای خورد. تاریک بود، فکر کرد طلاست. کاغذی را آتش زد تا آن را ببیند. دید 2 ریالی است. بعد دید کاغذی که آتش زده، هزار تومانی بوده. گفت: چی را برای چی آتش زدم!

و این حکایت زندگی خیلی از ماهاست که چیزهای با ارزش را برای چیزهای بی ارزش آتش می زنیم و خودمان هم خبر نداریم. آرامش امروزمان را فدای چشم و هم چشمی ها و مقایسه کردن های خود میکنیم و سلامتی امروزمان را با استرسها و حساسیتها و نگرانی های بی مورد به خطر می اندازیم...