برداشتی از آیات قرآن: نحوه انجام اعمال انسانها از منظر قرآن!

1)     گروهی کار خوب را خوب انجام می دهند. قرآن از این عده با جمله "احسنوا الحسنی" یاد می نماید. مثل: نماز با جماعت، عبادت خالصانه، انفاق مخفیانه و... خداوند درباره آنان می فرماید: «للذین أحسنوا الحسنی و زیادة و لا یرهق وجوههم قتَرٌ و لا ذلّة أولئک أصحاب الجنة هم فیها خالدون» (یونس ،26) یعنی: آنان که در دنیا کار خوب را خوب انجام داده اند، نیکوترین پاداش خواهند داشت بلکه بیش از آن (لطف الهی) و هرگز بر رخسارشان گرد خجلت و خواری ننشیند و همانا آنان اهل بهشت اند و در آنجا زندگی جاودان خواهند داشت.

2)     گروهی کار بد و زشت را بد و زشت انجام می دهند. قرآن از این عده با جمله " اساوا السوای" یاد می نماید. مثل: استعمال مواد مخدر یا الکلی در ملا عام و آلوده نمودن دیگران و یا کشتن افراد به شیوه وحشیانه و... خداوند درباره آنان می فرماید: «ثم کان عاقبه الذین اساوا السوای ان کذبوا بایات الله و کانوا بها یستهزؤن» (روم، 10) یعنی: عاقبت کسانی که اعمال زشت را به زشتی انجام می دهند این شد که آیات الهی را تکذیب کرده و منکر شدند.

3)     گروهی نیز کارهای خوب را بد انجام می دهند. قرآن از این عده با جمله "تحبط اعمالکم" مثل: عبادت ریاکارانه، بلند سخن گفتن نزد پیامبر (بزرگان دین)، انفاق با آزار و منت و... خداوند درباره آنان می فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَکُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِیِّ وَلَا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ کَجَهْرِ بَعْضِکُمْ لِبَعْضٍ أَن تَحْبَطَ أَعْمَالُکُمْ وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ» (حجرات،2) یعنی: ای کسانی که ایمان آورده اید، صدای خود را بلندتر از صدای رسولخدا برنیاورید و با او به صوت بلند سخن مگوئید، آنچنان که خودتان با یکدیگر سخن می گویید، تا مبادااعمالتان نادانسته، بی نتیجه و باطل شود.